رمان او باش...سخت و سنگین

کوتاست و نوشته خودمه

لطفا بخونید و نظر بدید

تمامش رو تو ادامه مطلب میذارم

او باش...سخت و سنگین

تنها یک پیام و جواب های دیگرش،شاید از همان شروع شده است،شروع عاشقی دخترک،دخترکی شانزده

ساله. شاید از همان شروع شده است...

با تنها یک پیام رابطه ای به ظاهر دوستانه شکل گرفت ، پسرک در تب و تاب ابراز علاقه های مبهم و

زیرپوستی بود، پسرک غرق بازی اما دخترک جدی گرفته بود، و این یعنی زنگ خطر.

پسرک شوخی شوخی ابراز علاقه میکرد و دخترک جدی جدی دلباخته بود.

روزی پسرک گفت انچه را ک نباید ...شیفته ی دوست دخترک شدن کم نبود و مگر اتش به جان افتاده

دخترک چه قدر میتوانست باشد

دخترک رفت بی آنکه بگوید دوستش دارد ، دلباخته اش است. اصلا مگر گفتنش فرقی هم میکرد؟

دخترک عاشق پسرک و او عاشق دوستش و این برموداترین مثلث زندگیش بود

همیشه می اندیشید برمودا جایی در وسط اقیانوس است اما حالا به چشم می دید ک برمودا وسط زندگی

است و او فرو رفت درون چیزی ک انتظارش را نداشت

و کاش حداقل دوستش کمی مراعات میکرد ، مراعات دلی را ک جون کند تا توانست دل شود ، قریب به

دوسالی میشد ک پیچک های عشق دور دل شکسته اش تنیده شده بود

برگ ریزان در راه بود ، فصل عاشقی نزدیک تر از هرچیز به او

اما او تنها بود دخترک هنوز تنها بود و فراموشی محال.

دلباختگی برای او کمی زود بود ، اصلا او کجا و نجواهای عاشقانه کجا ، اصلا او کجا و عشق کجا ، تیک تاک

میگذشت ، زخمش کهنه تر و خنده هایش بیشتر...

از درون اما همانند شهر به طوفان نشسته بود ، شهری با یک نفر جمعیت

هراس داشت ، هراس از آینده ، هراس از بد شانسی ، همیشه همینطور بود ، بدشانس ، به بدشانسی...

مگر بدشانسی او حد و مرض داشت ک نسبت دهد. او ، او بود و او بودن سخت است به سختی سنگ و به

سنگینی بغضی در گلو نشسته ک شکستنش ممنوع ست.

به ظاهر قدرتمند نشان دادن خود کار راحتی نیست درواقع دختر بودن راحت نیست

قوی ترین دختر دنیا هم باشی باز به شونه های مردونه ی کسی نیاز داری

کسی که بیاید و رفتن نداند...

پایان